प्रतिस्पर्धाका लागि दुई टोली तयार भए – आयोजक सिदेन सामुदायिक विकास क्लब र एक्टिभ ब्यान्ड नेपाल। दुवै टिमका खेलाडीले जर्सीमा लोगो र नाम अंकित टिसर्ट लगाएका थिए, भने तल फरक रंगका लुङ्गी पहिरिएका थिए। अधिकांश खेलाडीका खुट्टामा स्पोर्टस सुज देखिन्थे।

खेल सुरु हुनुअघि, खेलाडीहरूले आ–आफ्ना जिम्मेवारी अनुसार स्थान लिएका थिए – कोही गोलकिपर, कोही डिफेन्डर, त कोही फरवार्डको भूमिकामा तयार भए। रेफ्रीले सिठी फुक्नासाथ खेल प्रारम्भ भयो। विस्तारै प्रतिस्पर्धा रोमाञ्चक बन्दै गयो।

खेलाडीहरूले विपक्षी पोस्टमा गोल गर्न अथवा रोक्न पूरा कौशल प्रस्तुत गरे। लुङ्गी लगाएका आमाहरूको खेलकौशलले दर्शकहरूको ध्यान तान्यो। हुटिङ गर्नेहरूको संख्या क्रमशः बढ्दै गयो। लुङ्गीमा कुनै असहजता नदेखाई खेलाडीहरू बल नियन्त्रण गर्दै दौडिएको दृश्य झनै रोचक लाग्थ्यो, जसले माहोललाई थप जीवन्त बनायो।